„Nu volgt een spoiler. Hij schrijft: ik pakte de grootste scherf en begon in mijn gezicht te snijden. Dat is een scène die je liever niet leest. Het bijzondere is dat hij er net zo sec over schrijft als over de theezakjes en de Jif. Alles gaat gewoon op dezelfde manier door: na het drinken en het eten en het naar de wc gaan sneed ik mijzelf in het gezicht. Hij legt het ook niet uit, het is gewoon een daad. Daarom is het niet pathetisch. Knausgård wil eerlijk zijn tegenover zichzelf – het gaat erom het moment van schaamte op te zoeken en daar doorheen te gaan.”
Het boek krijgt vijf rondjes in het NRC.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten